مردانه آمدم که نگویند یک زنم / اما زنانه بر بدنت گریه می کنم

شکافی که نشسته بر سر حیدر
نشسته قبل آن بر پهلوی مادر

اگر آنجا شکافی خورده فرق او
ترک برداشت قبلاً بازوی مادر

علی که مرد جنگی بود واویلا
بمیرم میخ در بر سینه ی مادر

ندیدم که علی زانو زند هرگز
مگر در بستر محبوبه ی مادر

علی را زخم سر از پا نمی انداخت
مگر  در وقت غسل شانه ی مادر

علی فردا به وصل یار می آید
 علی بابا کنار حضرت حنانه ی مادر
#علیرضا_رضائی

 

+ تاریخ  جمعه هفدهم اردیبهشت ۱۴۰۰ساعت 19:56 نویسنده  عليرضا رضائي |